هوالمعز|۱۵۹
«برهان ریاضی یکی از ماهنامه های گروه مجلات رشد است که برای دانش‌آموزان متوسطه اول چاپ می‌شود. این مجله که بیش از بیست سال سابقه انتشار دارد، از مهر ۹۴ از حالت فصلنامه دورنگ که گرافیک آن تفاوت چندانی با نشریات تخصصی سیاه و سفید نداشت، به ماهنامه‌ای تمام رنگی تبدیل شد؛ اما علی رغم این تحول، موضوع مجله یعنی ریاضیات، چالش‌ها و محدودیت هایی در بخش طراحی گرافیک ایجاد می کرد.
شاید اغلب مجلات عمومی دانش آموزی این امکان را داشته باشند تا با
استفاده از قابلیت های متنوع عکاسی و تصویرسازی، جلوه های بصری جذابی را
ایجاد کنند اما برای پرداخت به محتوایی علمی مثل ریاضی، محدودیت های
فراوانی وجود دارد. درعین حال گرافیک نشریه باید:
– هم جذابیت بصری مناسب برای مخاطب امروزی داشته باشد، هم آن‌ها را به
خواندن مطالب ترغیب کند و هم در عین دقت به انتقال صحیح محتوای ریاضی، از
خشک و جدی بودنش بکاهد.
آغاز همکاری ام با برهان همزمان بود با تغییر آن از فصلنامه به ماهنامه و این فرصتی بود برای تعریف ساختاری جدید در بخش گرافیک نشریه.
۱۶ شماره در دو سال تحصیلی منتشر شد و در خلال این زمان، امکانات و ظرفیت های متعددی در امر طراحی گرافیک مجله آزموده شد که همگی حول محور عنصر “رنگ” و تنوع در بکار گیری رنگ ها برای داشتن نشریه ای “رنگین” بود. در بخش طراحی جلد هم به عنوان “ویترین اصلی” ، از ابتدا، بنا بر استفاده از “تصویرسازی هایی رنگین” گذاشته شد. درسال ۹۵، تصویرسازی چهره دانشمندان ایرانی مانند خیام و بوزجانی و ابوریحان بیرونی و … با این نگرش، روی جلدها کار شد و برای سال تحصیلی ۹۶، دانشمندان و ریاضی دانان غیرایرانی که در علم ریاضیات منشاء اثر بوده اند.
باید شیوه ی تصویرسازی متفاوتی نسبت به دو دوره گذشته بکار می بردم، درعین حال جلدها باید به نسبت کارهای گذشته، بیان تصویری نزدیک تری با محتوای ریاضی مجله پیدا می کرد. با در نظر داشتن این شرایط، به تصاویر اصلی شخصیت ها رجوع کردم که عمدتاً از کیفیت عکاسی مناسبی برخوردار نبودند. انتخاب شیوه خلاصه سازی(آنالیز) تصویر در کنار امکان استفاده از پالت متنوع رنگی این فرصت را در اختیارم گذاشت تا همزمان با تصویرسازی برای جلد مجلات، ظرفیت های جذاب این شیوه را جستجو کنم. در قدم های اول با احتیاط زیاد و تلاش برای وفادار ماندن به تصویر اصلی، سطوح زیادی ایجاد کردم اما در ادامه راه و با راهنمایی استاد “غلامعلی مکتبی”، تعدد سطوح را کمتر کرده و تلاش کردم با ترسیم خطوط کلی و اصلی که به تناسبات و شباهت چهره هم آسیب نمی‌زند، از ازدحام سطوح کوچک رنگی پرهیز کنم. نکته دیگری که در این شیوه تصویرسازی رعایت گرید استفاده از خطوط بدون انحنا بود که حس و حال هندسی بوجود آمده متاثر از آن، نسبت تصویر و موضوع ریاضی را بیشتر می کرد.»
